قدم‌های اصلی برای کمپین جمع‌سپاری ایده‌ها چیست؟ - نقشه نهایی یک نوآوری باز موفق

1_fxIlH2ZxGcWsfOEPHVVdCA

جمع‌سپاری ایده‌ها به‌ سادگی پرسیدن یک سؤال و گنجاندن آن در وب‌سایت شرکت یا صفحه رسانه‌های اجتماعی نیست.

موارد زیادی برای کمپین‌های موفق جمع‌سپاری در دنیا وجود دارد که قابل بررسی است. در ادامه بعضی از این مطالعات را با شما به اشتراک می‌گذاریم:

در ادامه از کلمه‌ی «چالش» برای اشاره به کارزارها و کمپین‌های جمع‌سپاری استفاده کردیم، اگر چه ممکن است کمی بی‌مسما به نظر برسد. بیشتر منظور نوعی فعالیت همکاری است که آغاز و پایانی دارد و بخشی از یه نوآوری باز بزرگتر است.

قدم اول: چالشی ارزشمند برای جمع انتخاب کنید.

  • چالش نوآوری را به‌ عنوان یک تمرین برای همکاری در نظر بگیرید. تجربه نشان می‌دهد که موفق‌ترین چالش‌ها بر اساس مسئله‌هایی هستند که:
    • واقع‌بینانه‌اند - تلاش و سطح مهارت مورد نیاز برای حل آن، مطابق با زمان موجود و تخصص مخاطبان باشد.
    • هدفمندند - به وضوح چالشی با هدف تجاری کسب و کار منطبق است که یک مشکل واقعی باشد و حل آن برای سازمان ارزش خلق کند.
    • دقیق‌اند - مخاطبان وقتی‌ که انتظار از ایشان شفاف و ملموس باشد، تمایل بیشتری به مشارکت خواهند داشت.
    • شوق‌آورند - جمع‌های نوآورانه‌ی سالم بر مبنای برنامه‌ریزی‌های جذاب، محتوای به‌روز و بحث و گفتگوهای تسهیل شده و دلپذیر ساخته می‌شوند.

از خودتان بپرسید: شما در تلاش برای دستیابی به چه چیزهایی هستید؟ شما می‌خواهید جمع در چه چیزی به شما کمک کند؟

قدم دوم: چالش را شکل دهید و خلاصه‌ی آن را بنویسید.

  • با تهیهٔ بیانیه‌ای شروع کنید که پارامترها و بلوک‌های مورد نیاز را برای تشویق ایده‌سازی را فراهم می‌کند.

    • این بیانیه نباید بیش‌ از حد جامع و یا بیش‌ از حد جاه‌طلبانه باشد. باید محدودیت‌ها را مشخص کند. شما نمی‌توانید تمام ایده‌ها را با آغوش باز بپذیرید، زیرا در این صورت جمع کاملاً متوجه نمی‌شود خواستهٔ شما دقیقاً چیست.

    • راه‌حلی را به‌ عنوان بخشی از چالش ارائه دهید تا جامعه بتواند چیزی به آن اضافه کند یا از آن الهام بگیرد.

    • شما باید پرسشی عالی بپرسید – سؤالی که پاسخ به آن راحت، ساده و یا واضح نباشد.

قدم سوم: مراحل چالش را انتخاب کنید.

  • هر چالشی باید آغاز و پایانی داشته باشد. این‌ انتظاری طبیعی و انسانی است و به چالش اجازه می‌دهد تا توسعه داده شود و به واقعیت بدل شده و پس‌ از آن بررسی و نقد شود.

  • شروع چالش می‌تواند جایی باشد که شما صحنه‌ای را برای همکاری مردم و به هم رسیدن ایده‌ها ایجاد می‌کنید. اینجا همان جایی است که ایده‌ها می‌توانند توسط شرکت/سازمان و یا توسط جامعه در مراحل اولیه فیلتر شوند.

  • در میانهٔ چالش، جامعه را می‌توان تشویق کرد تا ایده‌هایی را که تا به امروز ارائه‌ شده است، بررسی کنند و با هدایت تسهیل‌گران، ایده‌های «بهتر» را انتخاب و رتبه‌بندی کنند.

  • در نهایت، سازمان‌ها می‌توانند با همکاری با جمع مشخص کنند که بعد از انتخاب ایده‌ها چه اتفاقی بیفتد. خیلی مهم است که شرکت‌ها با شفافیت عمل کنند و نسبت به استفاده از ایده‌هایی که ارائه‌ شده‌اند متعهد باشند.

    • آیا می‌خواهید ایده را به شکلی که هست، اجرا کنید؟ نمونهٔ اولیه بسازید؟ یا آن را به‌ عنوان «فینالیست» در بین ایده‌هایی که قبلاً در داخل شرکت مطرح شده‌اند، بگنجانید؟

قدم چهارم: فعالیت‌های تکمیلی اضافه کنید.

  • جمع را توسط فعالیت‌هایی که آن‌ها را در فرایند دخیل می‌کند، در تمام مراحل چالش نوآوری شریک کنید. فعالیت‌های سبک‌تر مانند آزمون‌ها، رای‌گیری‌ها، نظرسنجی‌ها و موضوعات بحث و گفتگوی مرتبط، نقطهٔ شروع خوبی برای این کار هستند.

  • ناظران و تماشاچی‌ها را فراموش نکنید! حدود ۹۰٪ از هر جمعی، را ناظرانی تشکیل می‌دهند که ممکن است ایده‌ای ارائه ندهند، اما از ایده‌های مطرح شده در طول چالش، حمایت کنند. این افراد هم به همان اندازه در چالش سرمایه‌گذاری کرده‌اند، بنابراین اطمینان حاصل کنید که آن‌ها هم در فرآیند شریک هستند.

قدم پنجم: چالش را تبلیغ کنید و جمعیت را جذب کنید.

  • اگر چه جمع ممکن است از ذینفعان (در چالش‌های داخلی شرکت) یا طرفداران (در یک چالش خارجی) تشکیل شود، گاهی بسته به نیاز یک چالش مجبور می‌شوید قسمت مشخصی از جمع را جذب کنید.

    • آیا برای چالش به افراد متخصص یا تخصصی خاص و یا مبنایی برای مشارکت نیاز دارید؟
    • و یا آیا اعضای جمعیت می‌توانند خودشان تصمیم بگیرند که مشارکت کنند؟
    • آیا لازم است افراد بیشتری از بیرون برای پیوستن به جمع اضافه کنید؟
  • ایجاد انگیزه در جمع نیز ضروری است. نا‌م‌آوری و شناخته شدن، معمولا مهم‌ترین نقش را در مشتاق و فعال نگه‌داشتن افراد دارد.

    • شناخته شدن می‌تواند در درون جامعه و یا بیرون آن اتفاق بیافتد، مثلا در چالش‌های نوآوری لگو، نام برندگان در محصول ساخته شده نهایی به عنوان طراح محصول، درج می‌شود.

    • تحقیقات اخیر نشان می‌دهد انگیزه‌های پولی با اینکه مورد استقبال قرار می‌گیرند، اما همیشه عامل محرک و شوق‌آور اصلی برای شرکت در چالش‌ها نیستند.

قدم ششم: مدیریت، بازبینی و امتیازدهی ایده‌ها

  • ارزیابی‌های اساسی در حین فرایند چالش لازم است انجام شود:

    • آیا به تعداد کافی ایده‌های باکیفیت ارائه شده است؟
    • آیا لازم است چالش را تمدید کنید؟ یا بهتر است آن را زودتر به پایان برسانید؟
    • آیا هیچ‌کدام از ایده‌ها برای توسعه‌ در مراحل بعدی آماده هستند؟
  • جمع را در ارزیابی ایده‌ها شریک کنید. دست ایشان را به روش‌ها مختلف برای شناسایی ایده‌های برتر باز بگذارید:

    • ارائه‌ی نظرسنجی در مورد چالش
    • بررسی دقیق ایده‌های کنونی و انتخاب ایده‌های مورد علاقه‌شان.
    • رای دادن به ایده‌هایی که پیش از این توسط شرکت انتخاب شده‌اند.

اعلان برندگان چالش شما انگیزه بزرگی برای سایر افراد جمع است. چنین کاری قدرشناسی شما را از مشارکت ایشان نمایش می‌دهد و جمع را به مشارکت در چالش‌های آینده ترغیب می‌کند.

قدم هفتم: اجرای ایده‌ها و محصولات جمع‌سپاری

  • یک چالش نوآوری باز باید طرح اجرایی داشته باشد. شرکت‌ها باید موانع و یا فرصت‌هایی که پس‌ از این چالش وجود خواهد داشت، را شناسایی کنند. در اینجا چند سؤال پیش می‌آید:

    • شرکت شما به چه چیزهایی نیاز دارد تا بر مبنای ایده‌های ارائه‌ شده دست به عمل بزند؟
    • در داخل سازمان، چه کسی باید برای اجرای ایده‌ها دست به کار شود؟
    • برای اجرای این ایده‌ها چه باید بکنیم و آیا منابع لازم برای انجام آن را داریم؟
  • برای چالش‌های نوآورانه در خارج از سازمان، مانند چالش‌های توسعهٔ محصول جدید، جامعه در مرحله بعدی هم می‌تواند شریک باشد. جمع را در طول سفر با خود همراه و آن‌ها را در مراحل اجرا دخیل کنید. مراحلی مانند:

    • استراتژی ورود به بازاریابی
    • محتوای بازاریابی تولیدشده توسط جامعه
    • نمونه‌سازی اولیه
    • قیمت‌گذاری

قدم هشتم: بررسی عملکرد و بینش‌های ارائه شده

  • همانند هر ابتکار جمعی، چالش نوآوری باید در پایان کارزار بررسی و نقد شود. چالش‌های محدود به زمان انگیزاننده هستند و بررسی‌های پایانی فرصتی برای تفکر در مورد آنچه رخ‌ داده در اختیار شرکت قرار می‌دهد. برخی از سؤالات که باید پرسیده شود:

    • آیا این چالش انتظارات را برآورده کرد؟
    • چه چیزی را می‌توانستیم متفاوت انجام دهیم؟
    • آیا نتایج غیرمنتظره‌ای هم به دست آمد و آیا می‌توانیم آن را به عنوان نمونه دنبال کنیم؟
  • این نکات کلیدی اطلاعات مفیدی برای برنامه‌ریزی چالش نوآوری بعدی در اختیار قرار می‌دهند.

با دنبال کردن این مراحل در مسیر چالش جمع­‌سپاری‌ کسب و کارتان موفق خواهید بود.


دنباله‌ی موضوع‌های

منبع: وبلاگ سایت کاردیکس

https://blog.chaordix.com

2 پسندیده

Dear everybody, with full respect for your enormous work for better cooperation, exchange of ideas and social protestors, etc. I would like to emphasize that in my long international NGO cooperation, I have never seen such an organization as yours involved in so many aspects at the same time. I doubt that it can solve and finally respond to society’s everyday questions. because I’m afraid the discussions will remain in Padpors. I just want to ask when was it now, that you had been in the small communities around and talking about their lives, with the language they understood.
Dear everyone, I do not criticize, I love you and I mean it. You know better than me that self-criticism is one of the best societies solution.
Dearest regards

2 پسندیده

ممنون برای درج نقد و دیدگاهتون. من هم فکر میکنم تفکر انتقادی عالیه و باعث رشد میشه.

مطمئن نیستم درست متوجه صحبتتون شده باشم، هر جا نیاز بود مطرح کنین.

پادپُرس یه NGO نیست، فضایی برای گفتگو هست، گفتگو راجع به چالش‌های مختلفی که به ذهن افراد می‌رسه، با هدف فهم بهتر اون چالش‌ها و تبدیلشون به مسئله‌های قابل حل.

بحث‌ها تو پادپُرس نمیمونه، اتفاقا عاملی میشه برای اینکه ذهن هر فرد مشارکت کننده و همین طور خواننده‌های اون، با مسئله‌ای بیشتر و بیشتر درگیر شه. طوری که افراد از یه جایی به بعد به راهکاری برای همون مسئله تبدیل میشن.

این خاصیت همفکری و حل مسئله هست. مثالی براتون بزنم:

در انتهای نوآ۰۰۱، که کمپینی بود برای همفکری راجع به مشکل هدررفت غذا، یکی از مشارکت‌کننده‌ها که دیزاینر بودن پیامی دادن. گفتن:

من در طول مدتی که در نُوآ۰۰۱ به طراحی بسته‌بندی‌های بهتری برای غذای باقیمونده در رستوران‌ها فکر میکردم، نتونستم یه بسته‌بندی خیلی خلاق و خارق‌العاده طراحی کنم. ولی اتفاقی که برام افتاد از این قراره که از اون روز هر بار به سلف دانشگاه میرم، از مسئول سلف میخوام که برام حجمی کمتر نسبت به بقیه، غذا در ظرف بریزه تا غذایی باقی نمونه. و بعد از تموم شدن غذای درون ظرفم با افتخار سینی خالی رو تحویل میدم. از دوستام هم میخوام چنین کنن. چرا؟ چون مدتی به مسئله ی هدررفت غذا فکر کردم و این مسئله برام مهم شده بود.

نمیدونم قشنگی داستان رو تونستم برسونم یا نه؟ این فرد از راه حل دهنده، به قسمتی از راه حل تبدیل شده بود!

این جادوی گفتگو راجع به مسائل هست … .

3 پسندیده

بله لالۀ عزیز، بسیار خوب شرح دادی و میدونم که شما ان جی او نیستید. منظور من اینه که شما تقریبأ در هر موقعیت نسبتأ کوتاهی چندین پرسش یا مسئله ای را در فضایتان مطرح میکنید. تا آنجائی که من پی بردم واکنش ها در مقابل بعضی مسائل نیز - بسیار محدود و باعث اتلاف وقت و تلاش است. سئوال من اینستکه، آیا امکان دارد که در هر زمان یا دورۀ خاصی یک یا دو پرسش / مسئله / چالشی را که جامعه گریبانگیر آنست را انتخاب و حل کرده و با همکاری سازمان های ذیربط در جامعه به اشتراک گذارید. زیرا تمرکز به وظایف کمتر، کارآمدتر است.
با مهر و سپاس

3 پسندیده