تجربه فاز آشنایی برای طراحی گیمیفیکیشن استارتاپ پادپرس
فاز آشنایی طراحی گیمیفیکیشن استارتاپ پادپرس وقتی شروع میشه که کاربران تصمیم میگیرن تجربه را شروع کنن و روی اون پست آشنایی یا ثبت نام کلیک کنن. از این جا به بعد برای این که حس واقعی تری از روند بگیریم، با یک ایمیل جدید در وبسایت ثبت نام کردم.
ثبت نام با جیمیل و خیلی راحت انجام شد.
بعد از ثبت نام حدود بیست ثانیه طول کشید تا پیام راهنمایی بیاد که این زمان به نظرم خیلی زیاده[1].
آموزش با یک ربات
یک ربات مسئول راهنمایی من شده و بهم خوش آمد میگه[2].
ولی یک مسئله عجیبی اینجا هست که دعوتم میکنه تا راهنمای رفتار جامعه متمدن را بخونم و اگه این کار بکنم آموزش های بعدی ربات رو از دست میدم!
یک نکته دیگه اینه که ربات ازم میخواد یک آیکون رو برای پین کردن بزنم و آیکون اصلی پین کردن چیز دیگه ایه و این مورد باعث شد تا چند دقیقه ای نتونم ادامه بدم.
فرایند آموزش توسط پادبات خیلی خوب بود و واقعا نکته های خوبی را از کار با پادپرس آموزش داد. در آخر یک certificate به عنوان هدیه با اسم و عکس خودم بهم داد[3].
بعد از اون یک نشان هم بهم داد که البته عکسش را دوست نداشتم[4].
سوال و جواب تو پادپرس
اولین سوالم رو گذاشتم، سیستم پیشنهاددهی که پادپرس گذاشته و سوالات مشابه رو بهم پیشنهاد میکنه هم امکان جالبیه[5]. بعد از نوشته شدن سوال یک پیام ظاهر میشه که چون تازه واردم باید نوشته ام تایید بشه.
درسته که این اتفاق منطقیه اما هیچ کس به من نمیگه که کی سوالم تایید میشه و ممکن در حالت عادی من وبسایت را ببندم و هیچ وقت بر نگردم[6].
بعد از ده دقیقه و با لایک شدن سوالم تازه میفهمم که سوال تایید شده.
خواستم جواب دادن به یه سوال رو هم تجربه کنم، بعد از این که شروع به نوشتن کردم، در کنار تصویر و جایی که شکل نهایی نوشته رو نشون میده[7] یک قسمت به عنوان راهنما دقیق جواب دادن و پیشنهاد راهنمایی ظاهر شد[8].
اون اول چه کارایی میشه تو پادپرس انجام داد؟
تو پادپرس میشه نوشته افراد دیگه رو لایک کرد و اونا رو با ذکر آی دی صدا کرد[9]. با لایک کردن اولین محتوا یه نشان به من اهدا شد[10]. در پایین این نشان مشخص شده بود که چه تعدادی از افراد دیگه هم نشانی مثل این نشان دارن[11].
سوال پرسیدن در خیلی از بخش ها برای من آزاد نبود و برای این که بتونم در اون جا سوال بپرسم باید سابقه فعالیتم رو بالاتر میبردم[12].
یکی از جاهایی که میتونستم توش بنویسم ایوون پادپرس بود، محلی برای گپ زدن حول بحث های صمیمی[13].
بعد از چند وقت یهو یه نامه برام اومد! از این که همراه پادپرس بودم تشکر کرده بود و ازم خواسته بود تا پروفایلم رو تکمیل کنم.
یک سری سوالات و عنوان ها و مدل ذهنی رو ازم پرسیده بود که باعث میشد حس کنم قرار با همین جواب‌ها تجربه های بعد برام رقم بخوره.
چیزای شخصی که دوست داشتم بقیه منو با اون ها بشناسن: مدل ذهنی، تخصص، کتاب مورد علاقه، تصویر پشت زمینه پروفایل و یک گزینه برای آگاه کردن من از تغییرات در تلگرام[14] یا حتی یک توصیف از خودم[15].
مختصری راجع به میل درونی
میل‌های درونی اصلی در واقع چیزی هست که بدون اون‌ها هیچ رفتاری شکل نمیگیره:
- معنای حماسی و ندای درون
- پیشرفت و دستاورد
- توانایی بروز خلاقیت و بازخورد گرفتن
- مالکیت و تصاحب
- نفوذ اجتماعی و وابستگی به یک قشر خاص
- کمیابی و بی صبری
- پیش بینی ناپذیری و کنجکاوی
- ضرر و پیشگیری از آن
درباره این میل های درونی خیلی مفصل تو این مقاله توضیح دادم:
قسمت‌های قبلی این نقد:
- نقد و بررسی گیمیفیکیشن پادپرس: پرسیدن یا جواب دادن مسئله این است!
- نقد و بررسی گیمیفیکیشن پادپُرس: مخاطب در مرحله‌ی کشف پادپُرس با چی روبرو میشه؟