فاز پایان بازی طراحی گیمیفیکیشن استارتاپ پادپرس وقتی شروع میشه که کاربر چرخه فعالیت رو برای مدت زیادی طی کرده و همه چیز رو در محصول امتحان کرده. این جا وقتی هست که کاربر از خودش میپرسه چرا هنوز داره از محصول شما استفاده میکنه.
برای سایتی مثل پادپرس دو جنبه میتونه اون قدر Investment از سوی کاربر رو بالا ببره که هزینه خروج برای اون زیاد باشه:
-
اگر که روی Core Drive اول در این مسیر به خوبی کار شده باشه و کاربر ضرورت انتقال تجربیات و مشارکت در نوآوری جمعی را به خوبی درک کرده باشه، ترک کردن این سیستم دیگه کار آسونی نیست.
-
درگیر کردن کاربران در فرایند مدیریت وبسایت، به صورتی که افراد خود را بخشی از این جامعه بدونن و فشار اجتماعی به گونه ای باشه که رفتنشون از پادپرس حس بدی به اون ها بده.
نقطه قوت پایان بازی پادپُرس چیه؟
پادپرس روی جنبه دوم به خوبی کار کرده. اگه به بالای سایت نگاه کنین یک بخش به اسم شوالیه های پادپرس می بینین. عناوین مختلفی که به افراد مختلف داده شده و در معرض دید افراد دیگه قرار داده شده، باعث میشه هزینه افراد مفید و کارآمد برای بیرون رفتن از پادپرس زیاد باشه. ما انسان ها حتی عنوان ها رو هم مال خودمون میدونیم (Core Drive 4) و دوست نداریم از دستشون بدیم. پس برای حفظ اونها تلاش میکنیم.
همچنین انتخاب زمینه این عنوان ها و مربوط بودن به هم و به یک قالب کلی موضوع بسیار مهمی به حساب میاد. کاری که پادپرس به خوبی انجام داده. این افراد در برگزاری رویدادهای مجازی پادپرس همکاری میکنن (Core Drive 5).
یکم پز بدم؟ 
اگه مثل من خوش شانس باشین و سوالتون جزو سوال های پر بازدید باشه، جنبه دیگه ای از این موضوع را هم می بینین. وقتی که بعد از حدود دو سال، و کلی جواب برای سوالتون، یک نشان برای سوال عالی میگیرین. حتی دیدن عدد بازدید و خوندن جواب های سوالتون هم خوشاینده.
قسمت‌های قبلی این نقد: