دوستان تا الان هفت مقاله برای ارتقای مهارت در حوزهی تفکر خلاق ترجمه کردم که از اینجا در در دسترس هست. اینجا فهرست سادهای برای این مقالات تنظیم کردم که راحتتر بشه اونها رو دنبال کرد:
این فهرست رو به مرور آپدیت میکنم. خوشحال میشم اگه پیشنهاد یا نظری دربارهی این مقالات دارین اینجا و یا در داخل مقالات مطرح کنین.
راستی مرجع همهی این مقالات از وبسایت معتبر مایندتولز هست. تلاش میکنم به مرور با کمک تیم پادپُرس و شما چند نمونهی موثق و امتحان شده از بعضی از این تکنیکها در خود پادپُرس فراهم کنم که به شکل مطالعهی موردی قابل دسترس همه باشه.
من نقد کوچیک دارم در مورد همه مقاله ها. چرا اینقدر روی فکر جمعی اصرار داری ؟ توی فکر جمعی نبوغی نیست (چون منبع نبوغ خوداگاهی نیست).
بزرگترین فکرها توسط شخص بنا شدند بعد که نتیجه دادند و اون شخص از بین رفت جمعی شد.
اگر انیشتن یا استیو جابز در مورد ایده هاشون طوفان فکری برگذار کرده بودند به هیچ جا نمیرسیدند.
شاید خروجی همه اینها یک ایده نسبتا خوب باشه ولی یک ایده انقلابی و خروجی نمیده
به نظرم کمی هم روی شخص تمرکز کنید و یا معایب یکسری روش هارو مثل طوفان فکری و هم بگید.
ما از پدرام دعوت کردیم که محتوایی در زمینه تفکر خلاق مناسب برای حرکتهای جمعی تولید کنه. چون به نظرمون پادپرس یه اتفاق جمعیه. اتفاقی که توش مدل ذهنیهای مختلف، مشاهدهگر، پرسشگر، ایدهپرداز، حقیقتجو، و منتقد؛ هر کدوم با بکگراندها و تخصصهای مختلف کنار هم قرار میگیرن و قراره به مسئلههای مهمتر بپردازن.
یک هدف داشتم که الان به هدفم رسیدم ، شخص اصلی و کشوندم پشت میز حالا می تونم حرفم و بزنم.
من حرفی ندارم ، خیلی خوبه ، فقط میگم یکم هوای اونایی هم که دوست دارند تو تنهایی ایده پردازی و خلاقیت داشته باشند هم داشته باشید ، البته درک می کنم این مسیر فکر جمعی باید تو ایران کار بشه و فرهنگسازی بشه ، اصلا الان که دارم فکر می کنم می بینم کار شما دقیقا برای ایران لازمه و من شرایط محیطی رو در نظر نگرفته بودم وقتی این حرف و زدم.
دقیقا باید روی فکر جمعی اصرار داشت ، حالا می فهمم ، اینجا ایرانه
پیشنهادت چیه؟ منظور اینه که به تنهایی ایدهپردازی کنی و هیچ برهمکنشی با جمع نداشته باشی؟ کمی بیشتر توضیح میدی؟ (با خیال راحت ذهنیت خودت رو بگو. اگر حدسم درست باشه، احتمالا اون ذهنیتی که داری در همین اتفاق جمعی جای خوبی داره )
به نظر من این احتمال وجود داره که هر چی تعداد افراد بیشتری روی یک ایده کار کنند اون ایده کیفیت خودش و از دست بده.
فرض کن شخص خلاقی داشته باشیم که ایده خوبی داشته باشه ولی اگر ایده اش و توی یک جمع مطرح کنه ، این ایده با نظرات مختلفی روبه رو بشه و کیفیت خودش و از دست بده.
یا شخصی ایده ای بده با تمام پیچیدگی هاش ، که برای جمع غیر قابل درک باشه و این ایده تنها در عمل خاص بودن خودش و بتونه نشون بده.
آدم ناخواسته افکارش و در کنار دیگران سانسور میکنه حتی در کنار عزیزترین افراد ، بعد این اتفاق امکان داره توی جلسه طوفان فکری اتفاق بیافته ، حالا بگذریم بعضی ها با حرف زدن نمی تونند خوب منظورشون و منتقل کنند و زیاد اهل حرف زدن نیستند.
من خلاصه چیزی که میگم اینه : بعضی ها بهتره تنهایی دست به ابتکار و خلاقیت بزنند تا نتیجه بهتری بگیرند ،تعداد این افراد کم هست ولی هستند
با صحبتتون از این نظر موافقم که نبوغ اول از سطح فردی شروع میشه. و اتفاقا این تاکتیکها میتونه کمک کنه تا وقتی افراد در جمع قرار میگیرن، نبوغشون تحت تاثیر دیگران سرکوب و یا مخفی نشه؛ و برعکس شکوفاتر شه!
شما حتی به شکل فردی هم میتونین از این ابزارها کمک بگیرین: مثلا انفجار ستارهای و طوفان فکری پرسش رو برای مسئلهی خودتون پیاده کنین و یا برای یافتن راهکارهای جدید به عکس مسئله فکر کنین.
ولی در نهایت، مثالهایی که آوردین افراد خیلی خاصی رو شامل میشه؛ مگه چند تا استیو جابز تو دنیا داشتیم؟ آیا هر شرکت یا سازمان خلاقی حتما یه کسی مثل استیو جابز داره و یا تونسته با کمک بعضی ابزارها از خلاقیت جمعی سازمان بهره ببره؟